Ve artık 30 yaşındayım...

İşte doğum günü pastam. Evdeki küçük kutlamamız için. Eşim, benim ve minik oğlumuz için...Ancak Timur erkenden gece uykusuna geçtiği için yemek ona nasip olmadı.

Ve artık 30 yaşındayım...Havalı bir sayı ya geriye dönüp bakmak lazım; bu yaşa geldim ama elimde ne var diye... E ben de bakayım o zaman.

Her şeyden önce Timur var. Minik oğlum...Geçen sene bugün onu karnımda taşırken şimdi kollarımda...Bugün ilk defa beni öptü. Bu kadar mı güzel bir tesadüf olur. Bir gülüşün her şeye bedel Timur'um canım oğlum...

Serkan var...Eşim, hayat ortağım ve her geçen gün daha iyi anlıyorum ki en iyi arkadaşım o benim... Her gün akşam olsun sohbet edelim günün üzerinden bir kez de beraber geçelim diye yolunu gözlüyorum...7 yıldır hiç değişmedi bu. Konuşacak ne kadar çok şey varmış. Allah muhabbetimizi bozmasın.

Annem ve babam...Allah onlara sağlık nasip etsin ve benimle olsunlar. Yıllar oldu Samsun'dan ayrılalı ama hala Samsun'dan her ayrılışımda içim cız ediyor nasıl bırakıyorum onları geride diye. Bazen çok suçlu hissediyorum kendimi.

Arkadaşlarım... Günümü güzelleştiren ve de renklendiren canım arkadaşlarım. Arkadaşlar olmadan hayat ne sıkıcı olurdu. Bir bardak çay içmek beraber, tatlı bir muhabbete dalmak, bir acıyı paylaşmak, bir sevinci büyütmek, kahkahalara boğulmak bazen, kimi zaman da konu bulamasak da konuşmaya sus pus olup oturmak, ...daha neler neler...Arkadaşlarım...İyi ki varsınız...

Mesleğim... İyi ki öğretmenim..8 yıldır bir an olsun şüpheye düşmedim seçimimden. İyi ki öğretmenim...İyi ki öğretmenim...

Öğrencilerim... Unutttuğumuz çocukluklarımızı ve masumiyeti sizden daha iyi kim hatırlatabilir ki bize...

Başka neler var elimde...

Güzel bir ev, yuvam var mesela... Her köşesini sevdiğim...

Kocaman bir fotoğraf albümü... Bakmaktan zaman zaman keyif aldığım zaman zaman hüzünlendiğim...

Unutmak istediğim ama unutamadığım kötü anılar da var tabi ama tekrar tekrar yaşamak istediklerimden daha fazla değil...

Telefonumda güzel mesajlar var silmediğim... Her okuyuşumda beni tekrar mutlu eden.

Beni şaşırtan birileri var. Aramaz beni bir daha dediğim ama beni bugün özellikle arayan. Kaybettiğimi düşündüğüm... beni şu an ağlatan...belki o da ağlamıştır dediğim...belki beni bir daha aramayacak biri...ama benim hep onun için güzel dualar edeceğim biri.

Hatalarım var hem de yüzlerce...Bir daha yapmayacağım dediğim halde yine yaptığım...

Pişmanlıklarım var...Ve acaba pişman olur muyum dediklerim...

Şüphelerim var bir türlü kurtulamadığım...

Maalesef katı kurallarım var. Bir türlü değiştiremediğim...Belki de değiştirmek istemediğim...

Bazen uykusuz gecelerim var...

Evhamlarımı ve de yersiz korkularımı da unutmamak lazım tabi...

Veeeee artık bir bloğum var sevgili Tuğba ile beraber...

İsterdim ki tüm olumsuzluklar silinsin gitsin bu listeden 31. yaşımda mümkün değil biliyorum ama en azından yenileri eklenmesin ve Allah mutlu olduklarımı almasın benden...

                                                                                                                                         Derya